Het kerkhof van de krankzinnigen
Patiënten van het krankzinnigeninstituut verbleven vaak hun hele leven in het gesticht en banden met de familie waren veelal volledig verbroken. De instelling verzorgde daarom de begraving van haar patiënten zelf. Van 1921 tot 1981 werden hier 1750 patiënten, uitsluitend mannen, begraven die geen banden meer met hun familie hadden.
What a sad place.
een trieste gedachte voor alle die mensen…
Ah ben oui maintenant que j’ai traduit la légende je comprend mieux;-)
Super endroit mais tellement triste de voir que ces personnes ont souffert toute leur vie et qu’en plus elles n’ont personne pour les enterrer.
Bel hommage mon cher
full of sadness
Een erg trieste aanblik Geert, je foto’s geven die sfeer goed weer.
mooie serie, maar wat een triest eind aan een waarschijnlijk ook triest leven.
en inderdaad je foto’s geven dat ook goed weer
Ben er enkele jaren terug ook geweest en heb toen ook foto’s geplaatst. Een raar plekje hé. Wat is hiervan de bewerking?
Moet bij dit item een beetje denken aan het kerkhof voor daklozen in omgeving van Ommen (ov) Prachtige serie
Mooie reportage, welke waarschijnlijk een hoop tragedie met zich meedraagt.
Een prachtige serie foto’s Geert, maar wat in- en in triest, de foto’s geven de sfeer heel mooi weer, wat was er vroeger toch ook al een ellende, gegarandeerd dat de meest mensen uit vroeger tijden niet eens krankzinnig waren.
zeker trieste foto’s, maar wel bijzonder. Ik vind ze mooi ondanks het trieste verhaal erachter
Mooie foto’s voor een zeer droevige plaats…
Promenade intéressante. Triste en lisant ton explication. Je rejoins le commentaire de Ann McDuun. A l’époque qui sait s’ils étaient tous dans cet état de folie ? Les photos sont très belles malgré le sujet qui fut très réel.
Interessante wandeling. Droevig het lezen van jouw uitleg. Ik ben akkoord met de reactie van Ann McDuun. In die tijd wie weet of ze allemaal in een staat van waanzin waren ? De foto’s zijn mooi, ondanks het onderwerp dat zeer reëel was.
Na het lezen van je verhaal krijg ik een triest gevoel over me, maar vind het een mooi gebaar van je want op deze manier worden deze mensen weer herdacht.